Goodbye Coffee Spot
3 oktober 2021
Op 25 en 26 september heb ik tijdens de open dagen van Silt met veel plezier mijn laatste opdracht voor Coffee Spot uitgevoerd.
Mensen hebben nog één keer kunnen genieten en hebben ook dit keer weer de waardering uitgesproken voor zoiets ‘simpels’ als een kopje koffie.

Silt is een initiatief van de familie Bruls. Met een bijzonder plan ondergaan het bedrijf van de familie en het natuurgebied een transitie: Van een onderneming in zand en grind naar een onderneming in de recreatie. Het gebied waarin jarenlang zand en grind is gewonnen zal veranderen in een gebied waarin mensen kunnen recreëren. Er zullen unieke vakantiewoningen worden gebouwd evenals wandel- en fietspaden. In het plan staat de combinatie van mens en natuur centraal.
De open dagen creëerden een unieke gelegenheid waarin niet alleen veel ruimte was om vragen te stellen maar vooral ook om je ogen de kost te geven in dit mooie natuurgebied.

Bovenstaande foto is genomen op de top van een voormalig vuilnisstort in Schinnen. De top bevindt zich op een NAP-hoogte van 125 meter. Momenteel wordt er energie gewonnen uit de gassen die ontstaan onder de grond. Als het plan doorgaat dan zullen er in de toekomst zonnepanelen bijgeplaatst worden. De opbrengsten wordt deels gebruikt om het natuurgebied te onderhouden en toegankelijk te houden.
De keuze om met Coffee Spot te stoppen stond al een tijd vast. Alleen het moment nog niet. Nadat ik de koffiebar had opgebouwd en stond te wachten op de eerste gasten wist ik het: Dit wordt mijn laatste opdracht met Coffee Spot. Het voelt niet echt als stoppen maar meer als een overgang naar iets anders. Precies datgene waar Silt voor staat. Een transitie.

In de groeve zelf is het nog droog. In de toekomst zal dit gebied verder afgegraven worden en onder water komen te staan. Een deel van de groeve wordt toegankelijk gemaakt om te zwemmen.
Voor mij betekent dat een overgang van koffie naar fotografie. De overgang van de ene kunstvorm naar de andere. Door de foto’s die ik tijdens de rondleiding heb gemaakt voelt het als een naadloze overgang.
Het voelt voor mij niet vreemd om verder te gaan in de fotografie. Sinds het analoge tijdperk hou ik er namelijk van om foto’s te maken. Ik wil dat mijn foto’s zich als een verhaal ontvouwen op het moment dat je ze ziet. Hier bevindt zich ook het raakvlak met de koffie: Je moet er de tijd voor nemen om bewust te kunnen genieten en waarderen.
De duizenden foto’s van de afgelopen jaren, vormen een verhaal voor mij.
Vanaf nu sta ik er voor open om jouw verhaal vast te leggen.